Geleneksel tarım konusunda dünyanın pek çok ülkesinde araştırmalar yapan Araştırmacı Erhan Ünal, küresel ölçekli endüstriyel süt üretimi ve tüketimi konusunda oynanan oyunları ortaya koyduğu analizinde, tüketicileri ezberlerini bozmaya davet ediyor ve ekliyor: "Bireysel direniş kurtuluşun başlangıcıdır!"
İnek sütü konusunda bildiklerinizi unutun
Süt ve süt ürünlerinin günümüzdeki konumu, beslenme açısından nedir? İnek sütü, tüketici açısından ne gibi sorunları içermektedir? Bu soruların cevabı, 'Kitlesel Tarım Üretimi' ve buna bağlı olarak 'kitlesel hayvancılık' modelinin irdelenmesinde bulunmaktadır.
Kırsal nüfus neden yedek işçi taburlarına ekleniyor
Kısaca tekrar hatırlayalım: Geleneksel olarak yapılan tarım, ailenin ihtiyaçlarını karşılamak için yapılır. Ürün fazlası ise yakın pazarda satılır. Bu tür tarımda, amacı gereği ürün çeşitliliği oldukça geniştir fakat ürün miktarları ise göreceli olarak düşüktür.
Bununla beraber, tarımsal üretim sayıca çok fazla kişi (çiftçi-köylü) tarafından yapıldığı için sonuçta ülkeye yetecek miktarda tarımsal üretim ortaya çıkar. Kırsaldaki çiftçiler de doğayla iç içe, insan için üreten, onurlu dik insanlar olarak yaşamlarını sürdürürler.
Küresel Finans Oligarşisi (KFO), sahip olduğu bütün ekonomik ve politik gücünü sistematik olarak kullanarak oluşturduğu 'Kitlesel Tarım Üretimi' modelinde ise durum, tamamıyla tersidir. Kitlesel Tarım, sermaye yoğunluklu büyük tarım şirketleri tarafından, çok geniş topraklarda, çok az insan ile yapılır.
Çok dar bir ürün çeşitliliği ( Soya, Mısır, Buğday...) üzerine oluşturulmuş bu sistemde elde edilen ürün dev boyutlarda olmakla beraber, ürün çeşitliliği söz konusu bile değildir. Kırsalda yaşayan geniş insan kitleleri de topraklarından şehirlerin varoşlarına bir şekilde sürülüp, endüstrinin yedek işçi taburlarına eklenmişlerdir.
Meralar neden önemli
Birçok defa sözünü ettiğim gibi KFO, üretimini organize ettiği yüzlerce milyon ton tahılın tüketilmesini de organize etmek zorunda.
Eğer küresel dev tarım kuruluşları bu tahılların üzerinde oturup kalırlarsa, kurulmuş olan sistem çatırdamaya başlar. Yüzlerce milyon ton tahılın tüketilebilmesi için, bir yandan küresel olarak gıda üretimi bu tahıllar üzerinden yapılandırılmakta, öte yandan insanların beslenme gelenekleri de bu gıda sistemine talep oluşturacak bir şekilde yeniden eğitilmektedir.
İnsanlara bu kadar tahılı tükettirmenin yollarından bir diğeri de direk olarak tükettiremedikleri tahılları, yem olarak büyük ve küçükbaş hayvanlara yedirmektir. Bu hayvanların etleri ve sütleri de tekrar insanlara tükettirilebilmektedir.
Ortalama bir hesapla günümüzde, 1 kg sığır eti 6,5 kg tahıl demektir. Meralarda otlayan hayvanların 'küresel sisteme' getirisi yoktur.
'Kitlesel Tarım Üretimi' olgusu ile 'süt ve süt ürünlerinin' günümüzdeki yapısını ve bizlere dayatılan sorunlarını yukarıdaki kısa açıklamanın perspektifinde irdelemek ve anlamaya çalışmak gerekmektedir. İçinde bulunduğumuz durum; 'bir takım kötü insanların, kar amacı ile insanların sağlığını tehlikeye attıkları' ya da 'geri kalmış ülkelerin halklarını koruyamadıkları' gibi ve benzeri savlar ile açıklanamayacak kadar karmaşık, küresel olarak geniş tabanlı ve disiplinli bir şekilde yönlendirilmektedir.
Yaşamımızda süt
Süt üretiminin geçmişini kim hatırlar ki? Çok değil 1960'larda 'cins' bir ineğin süt verimi, yaklaşık olarak günlük 10 kg civarında. Daha gerilere gidersek bu miktar 1940'larda günlük olarak 6 kg, hatta daha da düşüyor. Yani 50-60 yıl öncesinde süt tüketimi hiçbir şekilde günümüzdeki boyutlarda değil.
O yıllarda inek sahibi olmanın esas amacı sütten yağ kazanmak (Sade Yağı). Sütü uzun süreli saklayabilmenin yolu olarak da yoğurt ve peynir gibi süt ürünleri söz konusu olmuş.
Okul sütü neden zorla dayatıldı?
