'1 BUÇUK AY KOMADA KALDIM'
Tankı farketmediniz mi?
Hayır, görülecek gibi değildi. O kadar kalabalıktı ki sadece bayrak görünüyordu. "Allah" dedim. Bir sıcaklık hissettim, ağrı falan hissetmedim. Bir çocuğun, "Ablayı kurtaralım" dediğini duydum. Birileri de, "Ambulansı bekleyelim" dedi. Çocuk tekrar, "Ambulansı beklemeyelim, götürelim" dedi. Beni arabaya koydular, bacaklarımın sallandığını hissediyordum. Hastaneye götürüp sedyeye yatırdılar. Gözlerim kapalıydı ama duyuyordum. Her şeyi hatırlıyorum. Doktor, bacağımın kesilmesi gerektiğini söylüyordu. Parçalamaya çalıştılar, parçalamadılar, makasla kestiler. 1 buçuk ay sonrasında uyandım. O kadar süre yoğun bakımda kaldım.
Uyandığınız ilk an 1 buçuk ay uyuduğunuzun farkında mıydınız?
Ara ara gözlerimi açıyordum ama ne olduğunun farkında değildim. Yoğun bakımda olduğum için ne olduğunu anlamıyordum. İnsanların neden başımda olduklarını, kim olduklarını bilmiyordum. Kız kardeşlerim başımdaydı ama narkozun etkisinden onları tanıyamadım. Yavaş yavaş uyandım. Uyandığımda bacağımın kesildiğini gördüm. Sağ bacağım parçalanmış durumdaydı; 3 tane platin vardı. Bacağım normalde 140 derece katlanması gerekirken, ben 80 derece katlayabiliyorum. Önceden hiç katlayamıyordum, dümdüzdü. Fizik tedavisine gidiyorum.
Eşinizin vefat ettiğini ne zaman öğrendiniz?
Yoğun bakımdayken öğrendim. Sürekli, "Eşime ne oldu?" diye soruyordum. Onun durumunun daha ağır olduğunu, hiç konuşamadığını söylediler. "Güçlü olmalısın. Çocukların başında durman gerekiyor" diyorlardı. "Neden böyle söylüyorlar?" diye düşünüyordum. Oğluma sordum. "Durumu senden daha ağır" dedi. Eşimin ölüm kağıdının çıkması lazımmış. Oğlum o kağıttan bahsedince eşime ait olduğunu anladım. Önce inkar etti, sonra kabul etti, "O gece vefat etti" dedi.
Oğlunuz olaya şahit olmuş muydu?
Hayır, yanımızda değildi. Tankın arkasındaydı. Biz ön taraftaydık. Kardeşim ile birliktelerdi. Kardeşim askerden o gün gelmişti. Beni ezen tank 20 arabayı ezmiş. Kardeşim ezilen arabanın içinden kanlar içindeki insanları çıkarmış. Orada sinir krizi geçirmiş. O an oğlumun aklına da biz gelmişiz. Eşimi aramış, birisi açıp, "Babanız vefat etti" demiş. Beni sormuş, onlar da bilmedikleri için, "Biz öyle birini görmedik" demişler. Oğlum ve kardeşlerim o gece 30 hastane gezmişler. Ölenler, yaralılar çok kalabalık olduğu için bulamamışlar. Ben Çapa'daydım. Çapa'ya iki kez gelmişler ama çok kalabalık olduğu için beni görememişler, morglara bakmışlar. Teyzemin kızının bir arkadaşı sayesinde beni bulmuşlar. 11 ay hastanede kaldım. Hastaneden çıkalı 1 buçuk ay oldu.
'KÜÇÜK KIZIM ÇOK ETKİLENDİ'
Kaç çocuğunuz var, onlar nasıl etkilendiler?
3 çocuğum var. Ömer 25, ortanca kızım Fehime 19, en küçük kızım Zeynep 11 yaşında. Muhakkak hepsi çok etkilendi ama en küçük kızımın daha çok etkilendiğini düşünüyorum. O, babasının gözbebeğiydi. Birlikte uyurlardı. Babasıyla çok vakit geçirirdi.
Zeynep durumu anlayabiliyor mu, kabullenebiliyor mu?
Kabulleniyor, "Babam en güzel yere gitti" diyor. Normal bir şekilde olsaydı kabullenemeyebilirdi. İnanç konusu da çok önemli. Kızımı her yaz Kuran kursuna gönderiyorum. İnancımız çok güçlü olduğu için Rabbim bize daha çok güç veriyor. O bize güç verdiği için ayakta durabiliyoruz. Kızım da bunun bilincinde. Ablası da ona, "Babamız, Peygamber Efendimiz'e komşu" diyye anlatıyormuş.
'O gece nasıl çıktıysak 15 Temmuz'da yine çıkacağız'
Yakında düğününüz varmış, oğlunuzu evlendiriyormuşsunuz. Bunca acıdan sonra nasıl bir duygu?
Bu olaylar olmadan önce eşimle birlikte oğlumuzu evlendirmeyi düşünüyorduk. Borcumuz vardı, birkaç taksit kalmıştı, sonra evlendirecektik. Torunumuz olsun istiyorduk. Sonra bu olaylar olunca kaldı. Oğlum da çok üzüldüğü için kafamız biraz dağılsın istedik. Hastanede ortopedi ve travmatoloji bölümüne geçmiştim. Orada bir kızla tanıştım.
Gelini hastanede mi buldunuz yani?
Aslında akrabamızın kızıydı. Gözümü açtığımda sürekli başımdaydı. Eşimin de istediği biriydi. Önceden görmüş, çok beğenmiş. Allah nasip etti. Allah bir kapıyı kapıyor, bir kapıyı açıyor; bize bir uğraş, bir teselli verdi.
Düğün ne zaman?
29 Temmuz'da.
15 Temmuz'da ne yapacaksınız?
O gece nasıl çıktıysak o gün de yine meydanlara çıkacağız.
Sokağa kolay çıkabiliyor musunuz?
Protezimi takıp çıkabiliyorum. Elhamdülillah yıkılmadık.
