5-6 YAŞ ÇOCUKLARLA SOHBET ETME SANATI
Çocuk ve sohbet deyince akla oyun geliyor hemen. Ebeveyn olup da çocuğu ile oyun
oynamayan var mıdır? Varsa çok şey kaybediyordur elbette. Oyun oynama yakınlığına
giremediğiniz bir çocukla ne kadar sohbet edebilirsiniz ki…
Çocukların en bilgece yönlerinden biri de, çocuk sevenlerle çocuk sevmeyenleri, sahte
sevgilerle gerçek sevgileri çok iyi ayırt etmeleridir. Bu da gerçek bir sohbeti kiminle
yapabileceklerini bilmelerini sağlar.
Çocuğun her şeyi bilinmeli midir? Hayır. Ama bilmemizi gerekenleri bilebilmek için onunla
konuşabiliyor olmamız gerekir. Ayakta değil çömelip, elimizdeki işimize bakaraktan değil
göz göze gelerek, dinlemeyerek, ne anlatacağını merak ederek, dinlediğimizde… İşte böyle
olduğunda çocuk o güzel dünyasını açar bize. Artık onu gerçekten bilebilir, gerçekten
koruyabilir, gerçekten annesi, babası, abisi, ablası olabiliriz. Biz onu dinlediğimizde, o da bizi
dinler.
Çalışan anne babaların en büyük derdidir çocuğu ile zaman geçirememek… Uzun zaman
geçiremiyoruz, o zaman kaliteli zaman geçirmeliyiz diye düşünürler. Fakat burada çok tehlikeli
bir viraj vardır, eğer yorgunsanız, içinizden gelmediği halde çocuğunuzla “kaliteli zaman
geçirmeliyim” bilinci ile kendinizi zorlayıp “15 dk” vakit geçirmeye çalışıyorsanız, çocuk bunu
çok çabuk algılar. Sıkıldığınızı fark eder, ama sebebi yorgunluğunuza değil kendisinden sıkılmış
olmanıza verir. Buradan yola çıkıp kendisinin sıkıcı olduğu fikrine bile kapılabilir. O yüzden
içinizden geldiği zaman, içinizden geldiği kadar, içinizden geldiğini iyi ifade ederek zaman
geçirilmelidir çocuklarla. Bu zamanlardaki sohbettir tüm ilişkiyi belirleyen, o ilişkiye yön
veren…
Beğenilmeyen çocuklar, sık eleştirilen çocuklar, kendisinden yapabileceğinin üzerinde şeyler
beklenen çocuklar, agresif anne babanın çocukları bu sohbetlerden yoksun kalırlar. Başkaları
ile konuşmaya başlayabilirler, içlerine kapanabilirler.
Çoğu çocuk anne babasına dokunmayı, kucağa oturmayı iki minicik öpücük almayı sever.
5-6 yaş çocuğu rüyalarını anlatmaya bayılır. Rüyalarını anlatarak dünyasını, korkularını,
endişelerini dile getirir. Günlük hayatta konusu geçmeyebilecek pek çok şeyin konuşulması
sağlanmış olur. Her anne babanın rüya kanalını değerlendirmesi gerekir.
Her çocuğun çok sevdiği bir oyun vardır. O oyunda anne babasını görebilmek onun için paha
biçilmez oranda değerlidir. İçinizden geldiğinde, gerçekten müsait olduğunuzda bu oyunu
çocuğunuzla oynamanız kesinlikle önerilir. O oyunda konuşulanlar her iki taraf için de paha
biçilmez olacaktır.
Rol değiştirip, onu anne veya baba yapmak, anne veya babanın da çocuk olması;
ebeveynliğiniz hakkında çok zengin bir bilgi sunar ve çok şey gözle görünür hale gelir.
Annenin de çocuk rolünde, kendi çocuğunun sıkıntılarını mizahi bir üslupla dile getirmesi,
mız mızlanması, yemek yemek istememesi çocuğa çok şey katar. Belki de o davranışlarını
değiştirmesine yol açar.
Çocukla birlikte resim yapmak, özellikle de aile ve arkadaş resimlerinin çizilmesi yine onun
dünyasına girmenin ve onun dünyasından onunla sohbet edebilmenin bir başka önemli
yoludur. Kimi kimin yanına çizmiş, kimi arkaya kimi öne almış, kiminle ilgili ne anlatıyor
hepsi tek tek sorulabilir, öğrenilebilir. Kendisini çizmesi istenip, sonra da “bu çocuk nasıl bir
çocukmuş bana anlatır mısın” denerek çocuğun ağzından çocuk dinlenebilir.
Yarım masallar anlatıp devam edip masalı tamamlamasını istemek, çocukla sohbet etmenin bir
başka yoludur. Anne&baba anlatır çocuk tamamlar veya çocuk anlatır anne&baba tamamlar.
Günlük hayatımızın içinde yer alan bir çocuk, bizimle şekillenir. Anneannesiyle, amcasıyla
nasıl sohbet ettiğimize dikkat eder. Onlara dair ilk bilgileri bizden alır. Bu yönüyle bakıldığında
sohbet etme tarzını da bizden öğrenir. Bizim verdiğimiz tepkileri kopyalar, aynen bizim gibi
tepki verir. Mimiklerini dahi bizimkilere benzetir. Fiziki olarak size benzemeyen çocuğunuz
mimikleriyle tıpkı “siz” olur.
Çocukla sohbet sanattır. Lakin her çocuğun konuşkan olmasını, okula gidip gelince neler
yaptığını neler yediğini anlatmasını beklemek haksızlık olur. Çocuğu kendi bireyselliği içinde
değerlendirmek ve yukarıdaki yöntemlerden hangisinden daha çok hoşlanıyorsa ona o şekilde
yaklaşmak yerinde olacaktır. Muhhabetiniz bol olsun…
KİM Psikoloji
Uzm. Psk. Dan. Ömer Akgül
haber.pro
