Uzman Psikolog Aynur Sayım, bebeklerin ilk üç yıl içinde beslenme alışkanlığı kazandığını ve ailedeki beslenme düzeninin bebeğe de yansıdığını söylüyor.
Anneler, bebeklerinin sağlıklı olabilmesi için düzenli ve iyi beslenmesi gerektiğini düşünüyor. Bu düşünce zaman zaman aşırıya kaçarak bebeğin normalden fazla yedirilmesiyle sonuçlanabiliyor. Annelerin ısrarlı yedirme davranışları bebeklerde yeme direncine veya obeziteye kapı aralıyor. Bebeklerin beslenme davranışı geliştirmede ilk üç yılın önemli olduğunu vurgulayan uzmanlar, müdahaleci olmaktan kaçınmayı öneriyor.
Üsküdar Üniversitesi Nöropsikiyatri Sağlık Uygulama ve Araştırma Merkezi (NPSUAM) Etiler Polikliniği'nden Uzman Psikolog Aynur Sayım, çocuklarda yeme direnci ya da fazla yeme davranışının, kronik ve fiziksel hastalıklar veya aile tutumları ile ilgili olduğunu belirtti.
Ailenin, çocuğun beslenmesiyle ilgili tutumlarının ilk dönemlerden itibaren yanlış olması durumunda ileriki dönemlerde yeme bozukluğu gelişebildiğini söyleyen Sayım, "İlk 3 yıl, anne-çocuk ilişkisinde çocuğun gelişimi açısından en önemli dönemdir. Çocuğun anneye güvenmesi, çocuğun ihtiyaçlarının yerinde, zamanında karşılanması ile yakından ilgilidir. Obsesif, takıntılı, müdahaleci tutumlara sahip, mükemmeliyetçi annelerin çocuklarını fazla koruyup kolladıklarını veya fazla ilgi göstererek, farkında olmadan çocuğu işgal ettiklerini, çocuğun da anneye karşı davranış dirençleri oluşturduğunu görmekteyiz." dedi.
Annenin çocuğu fazla beslemesi ve yeme konusunda ısrar etmesinin yeme direnci ya da obeziteye neden olabildiğini dile getiren Sayım, "Az yeme, aşırı yeme, yemek seçme gibi davranışların temeli, genellikle bu ilk dönemlerde atılmaktadır. Ailedeki bireylerin modelliği de önemli bir konudur. Anne, baba, ağabey, ablada da aşırı yemek yeme varsa, çocuğun bu davranışı modellemesi mümkündür." diyor.
Kilolu çocuk, hayata sorunla başlıyor
Kilolu çocuklar, aile ve arkadaş çevresi tarafından eleştiri ve alay davranışına maruz kalabiliyor. Alay edilen çocukta okul başarısında düşme, okul isteksizliği, uyum sorunları, depresyon gelişebiliyor. Çocuğun bedeniyle ilgili olumsuz algısı aynı zamanda kendine güvensizliğe neden olabiliyor.
