Ambulanslar ve Acil Sağlık Araçları ile Ambulans Hizmetleri Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

20 Eylül 2013  CUMA

Resmî Gazete

Sayı : 28771

YÖNETMELİK

Sağlık Bakanlığından:

AMBULANSLAR VE ACİL SAĞLIK ARAÇLARI İLE AMBULANS HİZMETLERİ YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK

MADDE 1 – 7/12/2006 tarihli ve 26369 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ambulanslar ve Acil Sağlık Araçları ile Ambulans Hizmetleri Yönetmeliğinin 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik; 11/10/2011 tarihli ve 663 sayılı Sağlık Bakanlığı ve Bağlı Kuruluşlarının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 40 ıncı maddesi, 7/5/1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununun 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi ile 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılıKarayolları Trafik Kanununun 71 inci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.”

MADDE 2 – Aynı Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (i), (j), (m) ve (ö) bentleri aşağıdakişekilde değiştirilmiş ve fıkraya aşağıdaki (p) ve (r) bentleri eklenmiştir.

“i) İl ambulans servisi: İl düzeyinde ambulans hizmetlerini sevk ve idare eden birimi,”

“j) Komisyon: Ambulans servisleri ve ambulansların incelenmesi, teftiş ve denetimi amacıyla müdürlük acil sağlık hizmetlerinde görevli tercihen biri hekim en az üç sağlık personelinden oluşan ekibi,”

“m) Özel kuruluş: Gerçek kişiler ile özel hukuk tüzel kişilerini, iktisadilik esaslarına ve özel hukuk hükümlerine göre çalışan kamu kurum ve kuruluşlarını,”

“ö) Hasta nakil aracı: Nakil esnasında normal şartlarda tıbbi müdahale gerektirmeyen hastaların sağlık kuruluşlarına veya sağlık kuruluşundan evlerine götürülmesi amacıyla kullanılan sedyesiz araçları,”

“p) ATV  (All Terrian Vehicle): Tüm arazi koşullarında kullanılabilen araçları,”

“r) NRP (Neonatal Resusitasyon Programı): Yeni doğan canlandırma eğitimini,”

MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“MADDE 5 – (1) Ambulanslar, ulaşım şekline göre kara, hava ve deniz ambulansları olarak; kara ambulanslarıda kullanım amacına göre acil yardım ambulansı, hasta nakil ambulansı, yoğun bakım ambulansı ve özel donanımlıambulanslar olarak sınıflandırılır.

a) Kara ambulansları:

1) Acil yardım ambulansı: Her türlü acil durumda, olay yerinde ve ambulans içerisinde hasta ve yaralılara gerekli acil tıbbi müdahaleyi yapabilecek ekibe ve ek-1 ve ek-2’de yer alan teknik ve tıbbi donanıma sahip kara aracıdır.

2) Hasta nakil ambulansı: Acil tıbbi müdahale gerektirmeyen hasta veya yaralıların nakli amacıyla kullanılan, en az bir sağlık personeli bulunan ve ek-1 ve ek-2’de belirtilen teknik ve tıbbi donanıma sahip kara aracıdır.

3) Yoğun bakım ambulansı: Hastaların nakli esnasında ileri seviyede izlenmesine ve tedavisine yönelik tasarımlanan, Yönetmeliğin ek-1 ve ek-2’sinde yer alan teknik ve tıbbi donanıma sahip kara aracıdır.

4) Özel donanımlı ambulanslar: Acil hasta veya yaralılara olay yerinde acil tıbbi yardımı sağlamak veya görev yaptığı bölgenin coğrafi özelliği ile taşıdığı hasta veya yaralıların yaşı, fiziki ve tıbbi durumlarına göre özel olarak tasarlanmış ve buna göre personel ve ekipmanla donatılmış araçlardır. Özel donanımlı ambulansların ambulans uygunluk belgesi, Genel Müdürlüğün uygun görüşü alınarak ek-6’ya uygun olarak müdürlükçe düzenlendikten sonra yetkili trafik birimlerince tescil edilir. Yeni doğan hastaların nakli amacıyla kullanılacak ambulanslar; acil yardım ambulansının tıbbi ve teknik donanımlarını sağlamanın yanısıra ventilatörlü transport kuvözü bulundurmak zorundadır. Bu ambulanslarda yetişkin hastalarda kullanılacak tıbbi donanım ve malzeme aranmaz. Arazi tipi kar paletli, çoklu hasta taşıyabilen, obezhasta taşıyabilen, hovercraft, kara, deniz ve kar motosikleti, pedallı ya da motorlu bisiklet ve ATV gibi özel donanımlıambulansların ambulans olarak tescili; teknik ve tıbbi özellikleri bakımından Genel Müdürlüğün uygun görüşü alınarak müdürlükçe ek-6’ya uygun olarak düzenlenecek ambulans uygunluk belgesi ile yapılır.

b) Hava ambulansları: Hasta nakli veya acil tıbbi müdahale amaçlı kullanılmak üzere ulusal sivil havacılık yetkili biriminden çalışma ve uçuş izni almış ve ek-3’de belirtilen tıbbi donanıma sahip uçak ve helikopterlerdir.

c) Deniz ambulansları: Hasta nakli veya acil tıbbi müdahale amaçlı kullanılmak üzere Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığından çalışma izni almış ve ek-3’de belirtilen tıbbi donanıma sahip deniz araçlarıdır.

(2) Hasta nakil araçları, kamu kurum ve kuruluşları ile özel sağlık kuruluşlarına bağlı olarak çalışır. TürkStandardları Enstitüsünden araç tadilat belgesi alınıp müdürlükten ek-6’ya uygun olarak hasta nakil aracı uygunluk belgesi alındıktan sonra yetkili trafik birimlerince tescil edilir. Bu araçlarda nakil esnasında en az bir sağlık personeli bulundurulur. Hasta nakil araçlarında asgari aşağıdaki donanımlar yer alır:

a) Haberleşme cihazları (telsiz veya telefon),

b) Aracın kullanım amacını belirten fosforlu yazı ve işaretler,

c) Bir adet tansiyon aleti, bir adet portatif oksijen ünitesi, otomatik eksternal defibrilatör ve bir adet temel tıbbi malzeme çantası,

ç) Araç takip ve navigasyon sistemleri.”

MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.

“d) Araç takip ve navigasyon sistemleri.”

MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendine “yaşam desteği” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve/veya NRP” ibaresi eklenmiştir.

MADDE 6 – Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesinin birinci fıkrasına “iki şerit çevreler” ibaresinden sonra gelmeküzere “ya da Bakanlığın uygun görüşü ile beyaz zemin üzerine kırmızı ve mavi renklerden oluşan giydirme yapılabilir.”ibaresi eklenmiş ve dördüncü fıkrasında yer alan “20x50” ibaresi “30x60” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “durum tespit tutanağıdüzenlenir.” ibaresi, “durum ek-10/B’ye dayanılarak hazırlanan resmi yazı ile ilgili firma ya da kişiye bildirilir.”şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“g) Şoför olarak çalışacak personelin sürücü belgesi fotokopisi, 2 adet vesikalık fotoğraf ve temel ilkyardım eğitimi sertifikası fotokopisi.”

MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin geçici 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce tescil edilmiş olup “TS EN 1789 EK-C Uygunluk Belgesi” almamış 2011 ve 2012 model ambulanslar bir yıl; 2005-2010 model ambulanslar iki yıl; 2004 ve daha eski model ambulanslar üç yıl içerisinde muayene yaptırarak “TS EN 1789 EK-C Uygunluk Belgesi” almak zorundadır.  Bu süre sonunda gerekli şartları yerine getirmeyen ambulansların faaliyetleri valilikçe süresiz olarak durdurulur.”

MADDE 10 – Aynı Yönetmeliğin ek-1’inin (a) fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“a) Ambulans olarak kullanılacak araçlar, 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolu Trafik Kanununa uygun olmalı ve ilk kez ambulans ruhsatı alacak araçlar beş yaşından fazla olmamalıdır. Daha önce ambulans ruhsatı almış ve beş yaşını doldurmuş olan araçlardan, her iki yılda bir Türk Standardları Enstitüsü veya yetkilendirdiği kurumlarca TS EN 1789 sayılı Türk Standardı ve bu ek’e göre yapılan muayene sonucunda Türk Standardları Enstitüsünce düzenlenen“TS EN 1789 EK-C Uygunluk Belgesi” ile birlikte bu Yönetmeliğin ek-2 ve ek-4’ünde öngörülen çerçevede müdürlükçe yapılan muayene sonucunda, uygun olanların izinleri on beş yaşına kadar uzatılabilir. Bu değişikliğin yürürlük tarihinden sonra TS EN 1789 Standardının güncel versiyonuna göre muayene edilen ve “TS EN 1789 EK-C Uygunluk Belgesi” alan araçlar, on yıl süreyle Standartta yapılabilecek yeni revizyonlardan muaf tutulurlar.”

MADDE 11 – Aynı Yönetmeliğin ek-6’sında yer alan “Ambulans/Acil Sağlık Aracı Uygunluk Belgesi”nin“AMBULANSIN/ACİL SAĞLIK ARACININ” başlığı altında yer alan “TESCİL SIRA NO:” satırından sonra gelmeküzere “ARAÇ KATEGORİSİ:” ve “ARAÇ TÜRÜ:” satırları eklenmiştir.

MADDE 12 – Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 13 – Bu Yönetmelik hükümlerini Sağlık Bakanı yürütür.