Hastane hastane gezdiler ancak 4 yaşındaki Ömer Aras Kurt'un, doğuştan olan hastalığına teşhis konulamadı. Ömer'in annesi Gurbet Kurt, oğlunun kendisine zarar verdiğini belirterek, "Ölümcül 3 tane hastalığı var dediler ama teşhis koyamadılar" dedi.
Tekirdağ Şarköy’de tekstil fabrikasında çalıştıktan sonra işsiz kalan Necmi Kurt (44) ile ev kadını Gurbet Kurt çiftçinin 3 çocuğundan en küçüğü olan Ömer Aras, doğumunun ardından annesini emmeyince kuvöze kondu. Sarılık geçirdiği belirtilen, ardından İstanbul’daki Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne sevki yapılan Ömer Aras’a, menenjit hastalığı tanısı kondu, 15 gün yoğun bakımda kaldı. Ancak Ömer Aras’ın sağlık durumunda bir düzelme oldu.
Necmi Kurt, oğlunun doğduktan sonra annesini emmediği için 4 gün kuvözde kaldığını belirterek, şunları söyledi:
“Bu sürede sarılık geçirdiğini söylediler. Oğlum daha sonra Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ne sevk edildi. Kan talili yaptıktan sonra menenjit hastalığı geçirdiği söylendi. Hemen yoğun bakıma aldılar. 15 gün yoğun bakımda kaldı. Bir daha da oğlum toparlanamadı. Kanuni Sultan Süleyman Eğitim ve Araştırma Hastanesi çocuk metabolizma bölümü doktoru tarafından takibi yapıldı. Cerrahpaşa, Çapa, Bezmialem ve Süleymaniye hastanelerinde de takipliyiz. 3,5 yıldır oğluma kesin bir tanı konulamıyor. 3 tane ölümcül hastalık var deniliyor, fakat tanı konulamıyor. Buradan Cumhurbaşkanımıza, Sağlık Bakanımıza, sanat camiası ve iş adamlarına sesleniyorum, oğlumun sağlığına kavuşması için yardımcı olmalarını istiyorum.”
‘HASTALIĞININ TEŞHİS VE TEDAVİ EDİLMESİNİ İSTİYORUZ’
Anne Gurbet Kurt da, oğlunun parmaklarını ısırarak kendisine zarar verdiğini ifade ederek, “Ellerini çok ısırıyor, kendine zarar veriyor. Geceleri tuvaletini yapamadığı için çok ağlıyor. Biz devlet büyüklerimizden bir hastaneye yatırılıp tedavi edilmesini istiyoruz. 3- 4 tane ölümcül hastalık var denildi. Son götürdüğümüzde SMA tip 2, tip 3 hastalığından şüphelendiler. O hastalıkları da kabul etmediler, uyuşmuyor dediler. Babası da 4 yıldır hastane hastane çocuğumuzun hastalığına çare bulmak için koşturduğundan çalışamıyor. Aile düzenimiz kalmadı. 2 çocuğumuz daha var. Onların da psikolojisi ve düzeni bozuldu. Ne yapacağımızı şaşırdık. Çocuğumuzun bir an önce hastaneye yatırılıp, hastalığının teşhis edilip, tedavi edilmesini istiyoruz. İlaçları çok pahalı, sosyal güvence karşılamıyor. Birini alırsak, diğerini alamıyoruz. Hastalık ilerliyor. Biz elimizden geleni yapıyoruz, ama yeterli olmuyor” dedi.