176 Sayılı Maden İşyerlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi ile 167 Sayılı İnşaat İşlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesinin onaylanmasını uygun bulan yasa tasarıları, TBMM Başkanlığı'na sunuldu.
Tasarının tam metni için tıklayınız.
176 SAYILI MADEN İŞYERLERİNDE GÜVENLİK VE SAĞLIK SÖZLEŞMESİNİN ONAYLANMASININ UYGUN BULUNDUĞUNA DAİR KANUN TASARISI
MADDE 1- (1) Uluslararası Çalışma Örgütü Genel Konferansının 1995 yılında Cenevre'de yapılan 82 nci oturumunda kabul edilen, "176 Sayılı Maden İşyerlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesinin onaylanması uygun bulunmuştur.
MADDE 2- (1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 3- (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
GEREKÇE
176 sayılı Maden işyerlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi, Uluslararası Çalışma Örgütü'nün (ILO) 1995 yılında gerçekleştirilen 82 nci Uluslararası Çalışma Konferansı'nda kabul edilmiştir. 5 Haziran 1998 tarihinden bu yana yürürlükte olan Sözleşmeyi, halihazırda ELO'ya üye 185 ülkeden 29'u onaylamıştır.
Maden işyerleri ile ilgili uluslararası asgari standartlan belirleyen bu Sözleşme, "Giriş" hariç, beş bölümden ve toplam 24 maddeden oluşmaktadır. Sözleşmenin ilgili bölümlerinde kapsam ve uygulama biçimleri, maden işyerlerinde önleyici ve koruyucu tedbirler, işçilerin ve işçi temsilcilerinin hak ve yükümlülükleri ile işverenin sorumluluklarına ilişkin hükümler yer almaktadır.
176 sayılı Sözleşme genel anlamda; üye ülkelerin ulusal koşullar ve uygulamayı göz önünde bulundurarak ve en fazla temsil yetkisini haiz ilgili işçi ve işveren kuruluşları temsilcileriyle istişare etmek suretiyle, özellikle Sözleşme hükümlerinde yer verilen önlemlere ilişkin olarak maden işyerlerinde güvenlik ve sağlığa ilişkin tutarlı politikalar oluşturulması ve bunların yürürlüğe konularak düzenli olarak gözden geçirilmesi yönünde taahhütte bulunmalarım gerektirmektedir.
Maden işyerlerinde güvenlik ve sağlığa ilişkin risklerin ortadan kaldırılması veya en aza indirilmesine yönelik tedbirler alınması ve işçilerin güvenli bir ortamda çalışma haklarının sağlanması da yine bu Sözleşme ile işverenlere getirilen yükümlülükler arasındadır.
Mevcut durum itibariyle maden sektörü, iş kazaları bakımından metal sektöründen hemen sonra ikinci sırada yer almaktadır. Maden sektöründe iş kazalarının azaltılması bakımından ülkelerin üretim potansiyeli, mevzuat yapılan ve güvenlik bilinci de büyük önem taşımaktadır. Ülkemizde madencilik sektöründe jeolojik etkenler nedeniyle yapısal olarak birtakım zorluklarla karşılaşılmaktadır. Bu zorlukların üstesinden gelinebilmesi için mevzuatta yapılacak düzenlemelerin yanı sıra teknoloji adaptasyonu ve güvenlik kültürünün yerleştirilmesi de oldukça önemlidir.
ILO'nun 176 sayılı "Maden İşyerlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi" Ülkemiz iş sağlığı ve güvenliği mevzuatı ile genel olarak uyumlu olmakla birlikte bazı hususlarda farklılıklar içermektedir.
Ülkemiz, ILO'nun güvenlik ve sağlığa ilişkin sözleşmelerinden 1935 tarihli ve 45 sayılı "Yeraltı İşleri (kadınlar) Sözleşmesini, 1960 tarihli ve 115 saydı "Radyasyona Karşı Korunma Sözleşmesini, 1965 tarihli ve 123 sayılı Asgari Yaş (Yeraltı İşleri) Sözleşmesini, 1981 tarihli ve 155 sayılı "Çalışanların Güvenliği ve Sağlığı Sözleşmesini, 2006 tarihli ve 187 sayılı "İş Sağlığı ve GüvenliğiniGeliştirme Çerçeve Sözleşmesi gibi sözleşmelerini onaylamışolup, bunların ülkemizdeki uygulamaları hakkında düzenli olarak, belirli aralıklarla ILO'ya rapor vermektedir.
1995 tarihli ve 176 sayılı "Maden İşyerlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi"nin onaylanması ile maden sektörü çalışanlarına uluslararası bir güvence daha kazandırılması
Kabul Tarihi:22/6/1995
Yürürlüğe Giriş Tarihi : 5/6/1998
GİRİŞ
Uluslararası Çalışma Örgütü Genel Konferansı,
Uluslararası Çalışma Bürosu Yönetim Kurulu'nun daveti üzerine 6 Haziran 1995 tarihinde Cenevre'de yaptığı seksen ikinci oturumunda;
İlgili Uluslararası Çalışma Sözleşmelerini ve Tavsiye Kararlarını, özellikle de 1957 tarihli Zorla Çalıştırmanın Yasaklanması Sözleşmesini, 1960 tarihli Radyasyondan Korunma Sözleşmesini ve Tavsiye Karannı; 1963 tarihli Makinelerin Korunması Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım; 1964 tarihli İş Kazaları Yardımları Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım; 1965 tarihli Asgari Yaş (Yer altında çalışma) Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım; 1965 tarihli Genç İşçilerin Sağlık Muayenesi (Yer altında çalışma) Sözleşmesini; 1977 tarihli Çalışma Ortamı (Hava Kirliliği, Gürültü, Titreşim) Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım; 1981 tarihli İş Sağlığı ve Güvenliği Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım; 1985 tarihli İş Sağlığı Hizmetleri Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım; 1986 tarihli Asbest Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım, 1988 tarihli İnşaat İşyerlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım; 1990 tarihli Kimyasal Maddeler Sözleşmesini ve Tavsiye Kararını ve 1993 tarihli Büyük Endüstriyel Kazaların Engellenmesi Sözleşmesini ve Tavsiye Kararım kaydederek;
İşçilerin maden endüstrisinde karşılaştıkları tehlikeler ve riskler ile ilgili sağlık ve güvenlik önlemlerininhazırlanması ve uygulanması konusunda gerçek anlamda bilgilendirilme, eğitilme ve danışılma ihtiyacı ve hakkı olduğunu göz önünde bulundurarak ve
Madencilik faaliyetleri nedeniyle işçileri ve toplumu etkileyen ya da çevreye zarar veren her türlü felaket, yaralanma veya hastalığın önlenmesinin arzu edilen bir durum olduğunu kabul ederek ve
Uluslararası Çalışma Örgütü, Dünya Sağlık Örgütü, Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı ve diğer ilgili kurumlar arasında işbirliğine duyulan ihtiyaç göz önüne alınarak ve bu kuruluşlar tarafından yayımlanan ilgili belgeleri, uygulama esaslarım, kanunları ve tüzükleri dikkate alarak veı
Oturum gündeminindördüncü maddesi olan maden işyerlerinde güvenlik ve sağlık ile ilgili belirli tekliflerin kabul edilmesine karar verilmesiyle ve
Bu tekliflerin uluslararası sözleşme niteliğini alacağının kararlaştırılmasıyla;
Maden İşyerlerinde Güvenlik ve Sağlık Sözleşmesi olarak adlandırılan aşağıdaki resmi sözleşmeyi 1995 yılının22 Haziran'mda kabul eder.
BİRİNCİ BÖLÜM Tanımlar
MADDE 1- (1) Bu Sözleşmenin amaçlan bakımından maden işyeri terimi:
a)Özellikle aşağıdaki faaliyetlerin gerçekleştirildiği yer altı veya yer üstünü:
(1)gaz ve petrol hariç, zeminin mekanik bozulmasını içeren minerallerin incelenmesini,
(ii) gaz ve petrol hariç, minerallerin çıkarılmasını,
(üi) çıkarılmış madenlerin, özellikle kırılması, öğütülmesi, yoğunlaştırılması veya yıkanması suretiyle hazırlanmasını ve
b)Yukarıda a) bendinde bahsi geçen faaliyetlerle ilgili kullanılan her tür makineyi, ekipmanı, aksesuarı, tesisi, binayı ve mühendislik yapışım,
kapsar.
(2)Bu Sözleşmenin amaçlan bakımından işveren terimi, bir maden işyerinde bir veya daha fazla kişi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiyi ve duruma göre işletmeciyi, baş yükleniciyi, yükleniciyi veya alt yükleniciyi ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM Kapsam ve Uygulama Biçimleri
MADDE 2-(1) Bu Sözleşme bütün maden işyerlerine uygulanır.
(2)Sözleşmeyi onaylayan Üyenin yetkili makamı, en fazla temsil yetkisine sahip ilgili işçi ve işveren kuruluşlan temsilcileriyle istişareden sonra;
a)Ulusal mevzuat ve uygulamalar gereğince maden işyerlerinde uygulanan koruma önlemleri,"Sözleşme hükümlerinintam uygulanmasından doğacak korumadan daha aşağı olmadığı takdirde, bazı maden işyeri kategorilerini Sözleşmeden veya Sözleşmenin bazı hükümlerinden muaf tutabilir;
h)Yukarıdaki(a) bendi uyarınca bazı maden işyeri kategorilerinin kapsam dışmda bırakılması durumunda, bütün maden işyerlerini içeren aşamalı planlar yapılır.
(3)Sözleşmeyi onaylayan ve (2) (a) bendinde belirtilen imkandan yararlanan her Üye, Uluslararası Çalışma Örgütü Anayasasının 22 nci maddesi uyarınca, Sözleşmenin uygulanmasına ilişkin olarak verdiği raporlarında, kapsam dışı bırakılan maden işyeri kategorilerini ve kapsam dışı bırakılma sebeplerini belirtir.
MADDE 3- Üye, ulusal şartlan ve uygulamayı göz önünde bulundurarak ve en fazla temsil yetkisine sahip ilgili işçi ve işveren kuruluşlan temsilcileriyle istişareden sonra, özellikle Sözleşme hükümlerine işlerlik sağlayan önlemlerle ilgili olarak maden işyerlerinde güvenlik ve sağlık ile ilgili tutarlı bir politika oluşturur, yürürlüğe koyar ve düzenli olarak gözden geçirir.
MADDE 4- (1) Sözleşmenin uygulanmasını sağlayacak" tedbirler ulusal mevzuatla belirlenir.
(2)Bu ulusal mevzuat, uygun olduğunda, yetkili makam tarafından belirlenecek;
a)Teknik standartlar, yönergeler veya uygulama kurallan veya
b)Ulusal uygulamayla uyumlu diğer yöntemler ile,
tamamlanır.
MADDE 5- (1) 4 üncü maddenin (-1) inci fıkrasında belirtilenjJusal mevzuat, maden işyerlerindeki güvenlik ve sağlığı çeşitli.açılardan izlemekle ve^^n^ı^Öe.agörevli yetkili makamı tayin eder.'sj'\
(2)Bu ulusal mevzuat;
a)Maden işyerlerindeki sağlık ve güvenlik gözetimini,
b)Maden işyerlerininyetkili makam tarafından bu amaçla atanmış müfettişlerce denetlenmesini,
c)Ulusal mevzuatla tanımlandığı şekli ile ölümcül veya ağır kaza halleri ile maden işyerlerindeki facialarda ve benzeri tehlikeli durumlarda yapılacak bildirim ve inceleme usullerini,
d)Ulusal mevzuatla tanımlandığı şekli ile kazalar, meslek hastalıkları ve tehlikeli durumlarla ilgili istatistiklerin derlenmesini ve yayımlanmasını,
e)Madencilikle ilgili faaliyetleri, askıya alma veya sınırlandırmaya sebep olan durum düzelinceye kadar güvenlik ve sağlık gerekçesiyle yetkili makamın askıya alma veya sınırlandırma yetkisini ve
f)İşyerlerinde, işçilerin ve temsilcilerinin güvenlikve sağlığa ilişkin hususlarda danışma ve alınacak önlemlere katılma haklarınınuygulanmasını sağlamak bakımından etkin usullerin oluşturulmasını,
öngörür.
(3)Bu ulusal mevzuat, maden işyerlerindeki patlayıcıların ve fünyelerin imalatının, depolanmasının, taşınmasınınve kullanılmasınınyetkili ve uzman kişiler tarafından veya bu kişilerin doğrudan denetimi altında yürütülmesini öngörür.
(4)Bu ulusal mevzuat aşağıdakileri açıkça belirtir;
a)Maden işyerlerinde, kurtarma, ilk yardım ve uygun tıbbi hizmetler bakımından izlenecek talimatları,
b)Yer altı kömür maden işyerlerinde ve gerektiğinde, diğer yer altı maden işyerlerinde işçiler için yeterli bireysel kurtarıcı solunum cihazlarınınsağlanması ve bunların sürekli bakımlı olarak bulundurulması yükümlülüğü,
c)Terk edilmiş maden işyerlerinde güvenlik ve sağlığa ilişkin risklerin ortadan kaldırılması veya asgari düzeye indirilmesi için uygulanacak koruyucu önlemleri,
d)Maden işlerinde kullanılmış tehlikeli maddelerin ve maden işyerlerindeki zararlı atıkların güvenli biçimde depolanmasını, taşınmasını ve imha edilmesini sağlamayı öngören zorunlulukları ve
e)Gerektiğinde, yeterli sayıda tuvalet ve yıkanmak, kıyafet değiştirmek ve yemek için yeterli tesislerin sağlanması ve bunların hijyenik koşullarda muhafaza edilmesi yükümlülüğü.
(5)Bu ulusal mevzuat, maden işyerinden sorumlu işverenin, faaliyete başlamadan önce ve önemli bir değişikliğin yapılması halinde, madene ilişkin çalışmalarla ilgili uygun planlar yapmasını ve bu planların düzenli aralıklarla güncellemesini ve maden sahasında bulundurmasını öngörür.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Maden İşyerinde Önleyici ve Koruyucu Tedbirler
A.İşverenlerin sorumlulukları
MADDE 6- (1) İşveren, Sözleşmenin bu bölümünde öngörülen önleyici ve koruyucu önlemleri alarak, riskleri değerlendirir ve uygunluğu, uygulanabilirliği ve gerçekleştirilebilirliği ve aynı zamanda iyi uygulama olarak düşünülmesi göz önünde bulundurularak ve gerekli özen gösterilerek aşağıdaki öncelik sırasına göre gerekeni yapar;
a)Riski ortadan kaldırmak,
b)Riski kaynağında kontrol etmek,
c)Güvenli çalışma sistemlerinin planlanması dahil çeş^^^i^ia^riski en aza indirmek ve~\
MADDE 7- (1) İşverenler, denetimleri altındaki maden işyerlerinde güvenlik ve sağlığa yönelik riskleri ortadan kaldırmak ya da asgari düzeye indirmek için gerekli bütün önlemleri almakla ve özellikle aşağıda belirtilen hususları gözetlemekle sorumludur:
a)Güvenli işletim ve sağlıklı bir çalışma ortam koşullan mu sağlanması için maden işyerinin iletişim sistemi dahil elektrik, mekanik, ve diğer ekipmanla donatılması, tasarlanması, inşa edilmesinin sağlanması.
b)Maden işyeri faaliyetinin işçilerin kendilerine verilen işleri, kendilerinin ya da başkalarının güvenlik ve sağlığım tehlikeye atmayacak şekilde yapmalarina uygun olacak şekilde başlatılması, işletilmesi, sürdürülmesi ve durdurulması.
c)Kişilerin işleri nedeniyle, gittikleri yerlerde /emininsağlamlığım korumak için önlemlerin alınması.
d)Mümkün olduğu takdirde, yer altındaki her çalışma mahalli için her biri ayrı bir yolla yeryüzüne çıkan iki çıkış bulundurulması.
e)İşçilerin maruz kalabilecekleri çeşitli tehlikelerin tanımlanması ve seviyelerinin değerlendirilmesi için çalışma ortamınınizlenmesi, değerlendirilmesi ve düzenli denetimin yapılması.
f)Girişe izin verilen yer altındaki bütün çalışma mahallerinde yeterli havalandırmanın sağlanması.'
g)Bir takım tehlikelere açık bölgeler için güvenli bir çalışma sisteminin oluşturulmasını ve işçilerin korunmasını sağlamak için bir işletim planının ve usullerinin hazırlanması ve uygulanması.
h)Yangın ve patlamaların başlamasının ve yayılmasının önlenmesi, tespit edilmesi ve mücadele edilmesi amacıyla maden işlerine özgü uygun önlem ve tedbir alınması.
i)İşçilerin güvenliği ve sağlığı açısından ciddi bir tehlike ortaya çıktığında, faaliyetlerin durdurulmasının ve işçilerin güvenli bir yere tahliye edilmesininsağlanması.
MADDE 8- (1) İşveren, makul surette öngörülebilir endüstriyel ve doğal felaketlere karşı her maden işyerine özgü bir acil durum eylem planı hazırlar.
MADDE 9- (1) İşçiler fiziksel, kimyasal ve biyolojik tehlikelere maruz kaldıkları takdirde işveren;
. a) İşçileri, yaptıkları işle ilgili tehlikeler, sağlığa ilişkin taşıdığı riskler ve uygulanabilecek önleyici ve koruyucu önlemler hakkında anlaşılabilir bir biçimde bilgilendirir.
b)Bu maruz kalma sonucunda doğacak riskleri ortadan kaldırmak veya en aza indirmek için uygun önlemleri alır.
c)Kazaya veya sağlığa zarar verme riskine ve özellikle de zararlı koşullara maruz kalmaya karşı yeterli korumanın diğer yollarla sağlanamadığı durumlarda, işçilere, ücretsiz olarak, uygun koruyucu donanımı, gerekli giysileri ve ulusal mevzuatla belirlenen diğer olanakları sunar ve bunların bakımını sağlar ve
d)İşyerinde yaralanan veya hastalanan işçilere ilk yardımı, bu işçilerin işyerinden uygun bir şekilde naklini ve makul tıbbi tesislere erişimini sağlar.
MADDE 10- (1) İşveren;
a)İşçilere, herhangi bir maliyet getirmeksizin, güvenlik ve sağlıkla ilgili konularda ve kendilerine verilen işlerle ilgili olarak yeterli eğitim ve yeniden eğitim programlan ile anlaşılabilir talimatların verilmesini,
b)Ulusal mevzuata uygun olarak, maden işyerinin, vardiya esnasında, güvenli bir şekilde faaliyetini sürdürebilmesi için her vardiya süresince uygun bir gözetim ve denetimin yapılmasını,
c)Yer altında bulunan bütün kişilerin isimleri ile bunların bulundukları muhtemel mahallin her an doğru olarak bilinmesini sağlayacak bir sistemin oluşturulmasını,
d)Ulusal mevzuatla tanımlanmış bütün kazaların ve tehlikeli durumların araştırılmasını ve çözüm bulmak için uygun önlemlerin alınmasını ve
e)Yetkili makamıntalebi üzerine, ulusal mevzuata uygun olarak, kazalar ve tehlikeli durumlar hakkında bir raporun hazırlanmasını,
sağlar.
MADDE 11- (1) İşveren, iş sağlığının temel ilkelerine dayanarak ve ulusal mevzuata uygun olarak gerçekleştirilen maden işlerine özgü sağlıkla ilgili tehlikelere maruz kalan işçilerin düzenli sağlık kontrollerinin yapılmasını sağlar.
MADDE 12- (1) İki ya da daha çok işverenin aynı maden işyerinde faaliyet gösterdiği durumlarda, maden işyerinden sorumlu işveren, işçilerin güvenlik ve sağlıklarıyla ilgili bütün önlemlerin uygulanmasını koordine eder ve işlemlerin güvenilirliğinden öncelikli olarak sorumlu tutulur. Bu durum, bireysel işverenleri işçilerinin güvenlik ve sağlıklarına ilişkin bütün önlemlerin uygulanması yükümlülüğünden kurtarmaz.
B.İşçilerin ve temsilcilerinin hak ve yükümlülükleri
MADDE 13- (1) 4 üncü maddede bahsi geçen ulusal mevzuat uyarınca, işçiler aşağıdaki haklara sahiptir;
a)Kazaları, tehlikeli durumları ve tehlikeleri işverene ve yetkili makama bildirmek,
b)Güvenlik ve sağlıkla ilgili endişe teşkil eden bir durum oluştuğunda, işveren ve yetkili makam tarafından yürütülecek inceleme ve denetimlerin yapılmasını talep etmek ve bunların sonuçlarım elde etmek,
c)İşyerinde işçilerin güvenlik ve sağlıklarına zarar verebilecek tehlikeleri bilmek ve bunlar hakkında bilgilendirilmek,
d)Kendi güvenlik ve sağlıklarına ilişkin olarak işveren veya yetkili makamın sahip olduğu bilgileri elde etmek,
e)Kendi güvenlik ve sağlıkları için ciddi bir tehlike oluşturan bir durumun mevcut olduğunu gösteren makul bir gerekçenin olması halinde, maden işyerinden tamamen uzaklaşmak,
f)Güvenlik ve sağlık temsilcilerini birlikte seçmek.
(2)Yukarıda (1) inci fıkranın(f) bendinde bahsi geçen güvenlik ve sağlık temsilcileri, ulusal mevzuata uygun olarak, aşağıda belirtilen haklara sahiptir;
a)Duruma göre, yukarıda (1) inci fıkrada belirtilen hakların kullanılması da dahil işyerinde güvenlik ve sağlığı ilgilendiren bütün konularda işçileri temsil etmek,
b)(i) işyerinde işveren ve yetkili makam tarafından yürütülen denetim ve incelemelere katılmak ve
(ii) güvenlik ve sağlık ile ilgili konulan izlemek ve araştırmak,
c)Danışmanlara ve bağımsız uzmanlara başvurmak,
d)Güvenlik ve sağlıkla ilgili konularda, politika ve usulİCTd^^il yeri geldiğinde işverenle istişarede bulunmak,%,
e)Yçtkili makamla istişarede bulunmak ye"
f)Seçildikleri sektör ile ilgili kaza ve tehlikeli durumların bildirimlerini almak.
(3)Yukarıda (1) inci ve (2) nci fıkralarda bahsi geçen hakların uygulanmasına yönelik
usuller;
a)Ulusal mevzuatla ve
b)İşverenler ve işçiler ve onların temsilcileri arasında yapılacak istişare,
ile belirlenir.
(4)Ulusal mevzuat, yukarıdaki (1) inci ve (2) nci fıkralarda bahsi geçen hakların ayrımcılık ya da misilleme yapılmaksızın kullanılabilmesini sağlar.
MADDE 14- (1) Ulusal mevzuat, al diki an eğitime uygun olarak, işçiler için aşağıdaki yükümlülükleri öngörür;-
a)Güvenlik ve sağlıkla ilgili belirlenen önlemlere uymak,
b)Kendilerini korumak için kendilerine verilmiş olan araçları, koruyucu kıyafetleri ve ekipmanları gerektiği gibi kullanmaları dahil kendi güvenliği ve sağlığı ile işyerindeki kendi eylem ve hatalarından etkilenebilecek diğer kişilerin güvenlik ve sağlığınıkorumaya özen göstermek,
c)Kendi başlarına uygun bir şekilde çözemedikleri ve kendilerinin veya başka kişilerin güvenliği ve sağlığı için risk teşkil edeceğini düşündükleri herhangi bir durumda en yakın amirlerini gecikmesizin bilgilendirmek ve
d)Sözleşme gereğince işverenin yükümlülüğünde olan görev ve sorumlulukların yerine getirilmesini sağlamak için işverenle işbirliği yapmak.
C.İşbirliği
MADDE 15- (1) Ulusal mevzuata uygun olarak, maden işyerlerinde güvenlik ve sağlığı iyileştirmek için işverenler, işçiler ve onların temsilcileri arasında işbirliğini teşvik edici önlemler alınır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM Uygulama
MADDE 16- (1) Üye;
a)Sözleşme hükümlerininfiilen uygulanmasını sağlamak için uygun ceza ve iyileştirici önlemler dahil, gerekli tüm önlemleri alır.
b)Sözleşme gereğince alınacak önlemlerin uygulanmasını kontrol etmek için uygun denetim hizmetlerini sağlar ve görevlerini yerine getirmeleri için bu hizmetleri gerekli kaynaklarla donatır.
BEŞİNCİ BÖLÜM Son Hükümler
MADDE 17- (1) Bu Sözleşmenin resmi onay belgeleri, tescil edilmek üzere, Uluslararası Çalışma Bürosu Genel Müdürüne iletilir.
MADDE 18- (1) Bu Sözleşme, Uluslararası Çalışma Bürosu Genel Müdürü tarafından sadece onay belgeleri tescil edilmiş olan Uluslararası Çalışma Örgütü Üyeleri bakımından bağlayıcıdır.
(3)Bu Sözleşme, daha sonra, onu onaylayan her Üye için onama belgesinin tescil edildiği tarihten itibaren on iki ay sonra yürürlüğe girer.
MADDE 19- (1) Bu Sözleşmeyi onaylamış bulunan Üye, Sözleşmenin ilk yürürlüğe girdiği tarihten itibaren on yıllık bir süre geçtikten sonra, Uluslararası Çalışma Bürosu Genel Müdürüne tescil edilmek üzere göndereceği bir ihbarname ile Sözleşmeyi feshedebilir. Bu fesih, tescil tarihinden ancak bir yıl sonra geçerli olur.
(2) Bu Sözleşmeyi onaylayan ve yukarıdaki paragrafta belirtilen on yıllık sürenin bitimini müteakip bir yıllık süre zarfında bu madde ile öngörülen fesih hakkım kullanmayan her Üye, on yıllık yeni bir döneme tabi olur ve bu sürenin bitiminde, bu maddede öngörülen şartlarda her on yıllık dönemin sonunda bu Sözleşmeyi feshedebilir.
MADDE 20- (1) Uluslararası Çalışma Bürosu Genel Müdürü, Uluslararası Çalışma Örgütü Üyeleri tarafından kendisine bildirilen bütün onama ve fesihlerin tescil edildiğini Örgütün bütün Üyelerine bildirir.
(2) Genel Müdür, kendisine bildirilen ikinci onama belgesinin tescil edildiğini Örgüt Üyelerine bildirirken, bu Sözleşmenin yürürlüğe giriş tarihine Örgüt Üyelerinin dikkatini çeker.
MADDE 21- (1) Uluslararası Çalışma Bürosu Genel Müdürü, yukarıdaki maddelere uygun olarak kaydettiği bütün onay ve fesihlerle ilgili tüm bilgileri, tescil için, Birleşmiş Milletler Antlaşmasının 102 nci maddesi uyarınca Birleşmiş Milletler Genel Sekreterine iletir.
MADDE 22- (1) Uluslararası Çalışma Örgütü Yönetim Kurulu, gerekli görmesi halinde, bu Sözleşmenin işleyişi hakkında Genel Konferansa rapor sunar, Sözleşmenin tamamınınya da bir kısmınıngözden geçirilmesi hususunun Konferans gündemine alınmasınınyerinde olup olmayacağım değerlendirir.
MADDE 23- (1) Konferans, bu Sözleşmeyi tamamen veya kısmen değiştiren yeni bir sözleşmeyi kabul etmesi halinde ve yeni sözleşme aksini öngörmedikçe:
a) Değişiklik yapan yeni sözleşmenin bir Üye tarafından onaylanması, yukarıdaki 19 uncu maddeye rağmen, değişiklik yapan yeni sözleşmenin yürürlüğe girmesi şartı ile bu Sözleşmenin otomatikman derhal feshi anlamına gelir.
. b) Değişiklik yapan yeni sözleşmenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bu Sözleşme Üyelerin onayına kapatılır.
(2)Bu Sözleşme, onaylayan Üyeler için ve değişiklik yapan yeni sözleşmeyi onaylamayan Üyeler için mevcut şekli ve içeriği ile yürürlükte kalmaya devam eder.
MADDE 24- (1) Bu Sözleşmenin İngilizce ve Fransızca metinleri aynı şekilde geçerlidir.
memurlar.net - Anadolu Ajans