İki yaşındaki Levi Dahlberg, otistik bir çocuk. Ancak annesi, Levi’ye otizm teşhisi konulmadan önce bir sorun olduğunu sezdiğini söylüyor.
Anne Megan, ”Levi ‘merhaba,’ ‘güle güle,’ ‘kedi,’ ‘ağaç’ gibi kelimeleri söylüyordu ancak yürümeye başladığı zaman konuşma gelişimi durdu. Ondan sonraki 16 ay iletişim becerisi hiç gelişmedi” diyor.
Otizm, kendi kendine ortadan kalkan bir sorun değil. Otistik çocukların beyin fonksiyonları normal gelişemiyor. Bunun sonucunda çocuk, sosyal iletişim ve davranış kontrolünde zorluklar yaşıyor.
Doktor Edward Curry, ”Bebeğin beyni, hamileliğin başlangıcında yani birinci ve ikinci trimesterde gelişir. Beyin, en çok bu dönemde dış etkenlerden olumsuz yönde etkilenir. Annenin kan şekerinin yükselmesi, bebeğin beynini etkiler” şeklinde konuşuyor.
300 binden fazla çocuğun sağlık raporlarını inceleyen Edward Curry, Anny Xiang ve diğer uzmanlar, hamileliğe bağlı şeker yükselmesi yaşayan annelerin doğurduğu çocuklarda ortak bir payda olduğunu ortaya çıkardı.
Anny Xiang, “Hamileliğin 26‘ıncı haftasından önce anne rahminde hamilelik şekerine maruz kalan bebeklerin otistik olma olasılığının yükseldiğini gördük” diyor.
Hamileliklerinin 26‘ıncı haftasından sonra gestasyonel diyabete yakalanan ya da hamile kalmadan önce de şeker hastası olan kadınların bebeklerindeyse otizm riski olmadığı belirlendi.
Doktor Curry’ye göre hamileliğin erken safhalarındaki bakım, hayati önem taşıyor: “Anne adaylarının düzenli kontrollerini yaptırmaları çok önemli. Sadece şeker seviyelerini ölçtürmek değil, vitaminlerini de zamanında kullanmak zorundalar.”
Otizme yol açan nedenlerin ne olduğu bilinmiyor. Ancak uzmanlar, otizm riskini arttıran bazı etkenler olduğu görüşünde. Bunlar bebeğin erken ya da küçük doğması, otistik anne, baba ya da kardeşlerinin olması, anne karnında bazı ilaçlara ya da ağır metallere maruz kalması.
Erken teşhis son derece önemli olsa da otizmin şu anda tedavisi yok.
Megan, ”Oğlumun bir gün tamamen iyileşmesini ve bu hastalığın tedavi edilebilir olmasını umuyorum” diyor.
Araştırmanın sonuçları Amerikan Tabipler Birliği’nin dergisi JAMA’da yayınlandı.