Diğer İsimleri : Köpekgülü, Rosa canına, Dog rose, Eglantier
Botanik Bilgi : Gülgiller familyasından 1-3,5 m. kadar boylanabilen, gövdesi ve dalları dikenli olan bir ağaççıktır. Kenarları dişli oval biçimli 5-7 yaprakçıktan oluşan yaprakları ilkbahardan başlayıp yaz boyunca açan, açık ya da koyu pembe, bazen beyaz renkli küçük ve yalınkat, güzel kokulu çiçekleri vardır. Bu çiçeklerin tabanı olgunlaşınca taçyaprakları dökülür ve “kuşburnu” denilen, 1,5-2 cm. uzunlukta parlak kırmızı meyvelere dönüşür. Gerçekte yabani gül bitkisinin meyvesi, kuşburnunun içindeki beyaz renkli tüylü çekirdeklerdir.
Yetiştirildiği Yerler : Anadolu’da orman açıklıkları, kayalık kırsal yöreler ve yol kenarlarında kendi kendine yetişir.
Toplanması - Saklanması : Sonbaharda taç yaprakları dökülüp kuşburnu çıktıktan sonra olgunlaşır bu dönemde toplanarak kurutulur.
Bilinen Bileşimi : Kuşburnu, özellikle C vitamini ile tanen, pektin, karoten, meyve asitleri ve yağ yönünden zengindir.
Kullanıldığı Yerler : Bu meyveler Anadolu’da taze ya da kurutulmuş olarak yenir. Ayrıca kompostosu, reçeli, şerbeti, ezmesi ya da pekmezi yapılarak tüketilir. Çay gibi demlenip içilir.
Faydaları :
En iyi doğal C vitamini kaynağıdır. Enfeksiyonlara ve soğuk algınlıklarına karşı bedenin direncini artırır.
Tonik ve besleyicidir. Bedendeki güçsüzlük ve bitkinlik durumlarına karşı en iyi doğal ilaçtır.
Safra kesesi, böbrek ve mesane sorunlarında bedeni destekler.
Hafif müshil ve idrar söktürücü etkisi vardır.
Kullanım Şekli : Yaş veya kurutulmuş 2-3 tatlı kaşığı dolusu kuşburnu, havan yardımıyla ezilir, bir bardak suya konularak su kaynama noktasına kadar ısıtılır. Aateş kısılarak 10-15 dakika daha ısıtma sürdürülür. İnsanı rahatsız eden tüylü çekirdeklerinin ayrılması için bunlar süzülür. Böylece hazırlanan çaydan istenildiği kadar içilebilir. Eğer tatlı seviyorsanız bal ya da şeker katabilirsiniz.