MUAYENE KATILIM PAYI HASTA İLE ECZANELERİN ARASINI AÇTI

Eczanelerin son zamanlardaki en büyük problemlerinden biri toplanan muayene ücretleridir. Medyada ve özel hastanlerde hastalara bedava muayene olacaklarmış gibi yapılan söylemler sonucu hastalar bu ücretleri ödemek istememektedir. Üstüne üstlük eczacılar olarak kaç yıldır biz hastalarımıza bu parayı ve reçete katılım paylarını kendimize almadığımızı, devlet adına tahsildarlık yaptığımızı da anlatabilmiş değiliz.  Keza son günlerdeki haberlerde de görüldüğü üzre bir eczacı kalfası bu nedenle darp edilmiştir.

İkinci bir konuda piyasada bulunmayan ilaçlardır. SGK - Sağlık Bakanlığı - ilaç firmaları arasındaki anlaşmazlık sonucu firmaların piyasaya vermediği ilçlar nedeniyle hem hastalar mağdur olmaktadır hem de biz eczacılar. Hastalar belki bulurum umuduyla eczane eczane dolaşma safasını geçti il il dolaşmaya başladı, keza eczaneler hasta kaybetmemek birbirlerinden depodan yeri gelince firmanın kendisinden ilaç bulmaya çalışsalarsa da maalesef ilaçlara ulaşmak imkansız hale gelmiştir. Eczacıların bulamadığı, hastaların ulaşamadığı bu ilaç  listesine her geçen gün bir yenisi eklenmektedir.

Ayrı bir konu da ilaç fiyatlarındaki düşüştür; bu düşüşler eczacıların sermayesini yavaş yavaş azaltmakla kalmıyor her geçen gün kapanan eczane sayısının artmasına neden olmaktadır. Bu fiyat düşüşlerine paralel olarak fiyat farkı çıkaran ilaç sayısı da artmaktadır. Ve bu konuda eczacılar ile hastaların karşı karşıya gelmesine neden olmaktadır; çünkü hastalara raporlu ve/veya emekli oldukları zaman eczaneye para ödemeden ilaç alabilecekleri empoze edilmiştir ancak bu fiyat farkları ne devlet tarafından ödenmektedir ne maaştan kesilmektedir, hasta tarafından ödenmesi gerekmektedir. Mesela fiyatı 9,28 TL olan bir ilacın 1,22 TL'si ödenmektedir ve kutu başına 7,04 TL fark çıkarmaktadır.

Tüm bu problemler ve sürekli değişen SUT kurallarını anlamak, bunlara alışmak ve hastalara anlatmak ve üstüne üstlük kazanç elde ettiği kadar zarar da ettiği yetmezmiş gibi bir de basında hergün başka biri eczacıları itibarsızlaştırmaya çalışmaktadır. Bir biri çıkıp eczacılara eroin satıcı muamelesi yaparak 'antidepresanları çiklet gibi satıyorlar' der halbuki onların bilmediği ama eczacıların hastanın gözünden anladığı hasta mahremiyeti/suistimal ayrımı vardır. Sonra birgün biri çıkıp 'kalfalar çalışıyor eczacılar kapı önünde tavla oynuyor' der halbuki bilmezki eczacılar prosedürle uğraştığı zamanlarda bile hastasıyla ilgilenemediği için üzülür.

Herkes şunu çok iyi bilmelidir; eczacılar (eczanesi olan eczacılar) devlet memuru değildir, ve her işletme sahibi gibi işletmelerinden kazandıklarıyla hayatlarını devam ettirirler, herkes gibi ailelerini bu kazançla geçindirirler, yani ekmek paraları eczanelerden kazandıklarıdır. Evet eczacılar meslekleri yönüyle çok şanslı bir gruptur çünkü insan sağlığına hizmet etmektedirler, hastalarıyla aile gibi olurlar birçok aileleri, dostları olur ama bu hale gelmek için de kimsenin sarf etmediği kadar emek sarf ederler, 5 yıl boyunca aldıkları zorlu eğitimin üstüne bir de iyibir esnaflık eğitimi almaları gerekir ki bunu yaşayarak, zarar ederek, sağlık probleri yaşayarak elde ederler.

Tüm bunların önüne geçilmesi için öncelikle eczacıların itibarsızlaştırma çabalarına bir son verilmelidir. Çünkü eczacı danışmanlığı olmadan verilen her ilaç zehire dönüşebilir, akılcı ilaç kullanımı projesinde de anlatıldığı gibi ilaç mutlaka doktor kontrolunde, eczacı danışmanlığında kullanılmalıdır.

Ayrıca eczacılara muayene parası ve reçete parası adı altında para toplatılması işinden vazgeçilmelidir ki eczacı hastaya bunu anlatmak için harcadığı zamanı ve eforu ilaç danışmanlığı yaparak harcasın. SUT kurallarını ve ilaç fiyat değişikliklerinin belli dönemlerde yapılması (her hafta bir değişiklik olmaması) gerekmektedir. Keza SUT kurallarına entegre olması gereken medulla sisteminin onay vermesiyle hastaya verilen ilaçların bedellerinin reçetenin/raporun uygun olmaması nedeniyle eczacıların alacaklarından kesilmemelidir.