AİLE HEKİMLERİ VE SAHİPSİZ HASTALAR

Bazen hayatın gerçekliğini bir hastaya bakarak anlayabilirsiniz… Bir hasta size bir hasta olmanın çok ötesinde şeyler öğretir…Sadece mesleki tecrübe değil hayat tecrübesi olarak da kazanç hanenize eklemeler yapar… Ona baktığınızda sahipsizliğini incelediğinizde, evine gidip ev olmayan bir yere ev denildiğini öğrendiğinizde, ahırdan bozma tek odanın içinde yağmur ve kış şartlarına karşı nasıl bir direnme içinde olduğunu gördüğünüzde… 

İki çocuğu olmasına rağmen bunların kendisiyle hiç ilgilenmediğini anlattığında hemen aklınıza hayatın bir etme bulma dünyası olduğu fikri geliverir… Onun bir yerlerde ya da bir zamanlarda yaptıklarını çekmekte olduğunu düşünebilirsiniz… Hayatın ne olduğunu çok daha iyi anlarken bu insanların nereye giderlerse gitsinler bu sahipsiz görüntülerinden dolayı kimse tarafından ilgilenilmediğine şahit olursunuz…

İşte asıl yaralayan da burasıdır…Düşenin dostu olmaz diye boşuna söylenmemiş…Bir düştünüz mü evlatlarınız da olsa sahipsiz bir başınıza kalabilirsiniz.. Hekimler çok şey gördüklerinden duygusal insanlardır… Aile hekimliği ailelerle hem hal olmayı sağladığı için bunu daha da ötelere taşıdı… Çünkü artık Aile Hekimleri böyle vakalarla daha çok karşılaşıyorlar…Size bağlı bir insan dönüp dolaşıp tekrar size geliyor…Sahipsizliğini, bakımsızlığını, çaresizliğini….mutlaka görüyorsunuz…Bu yüzden Aile Hekimliği bu toprakların mayasına en uygun ve makbul bir iş… Mubalağa sayabilirsiniz ama bana göre Türkiye şartlarında yapılan en güzel iş…

Necibe İ. adlı bir hastam var… Senelik iznimi kullanmak için kurumdan ayrıldığımda Aile Sağlığı Merkezimize gelip beni sık sık aramış…Döndüğümde baktım ki hemşireler ve diğer personel onun çok sık gelmesinden dolayı biraz bana yakınıyorlar… Evet gerçekten çok sık geliyor… Ama keyfi yerinde olduğundan değil…En son geldiğinde şekerini ölçtürdüm 600’ün üzerindeydi… 112 ile hemen hastaneye gönderdim…Dün tekrar geldiğinde sordum sadece bir gün yatırılmış… Haliyle şaşırıp kaldım… 600 şekeri olan bir hasta nasıl bir gün yatırılarak çıkarılır…

Sanırım orada da sık geldiği için bir bıkkınlık meydana geldi… Bir de acaba hastanın sahipsizliğinin bunda bir etkisi olabilir mi diye düşünmüyor da değilim… Bugün geldiğinde çok daha acı bir haber verdi bana ve beni adeta vurup gitti… Hani hiç beklemediğiniz bir anda bir kroşe yumruk yersinizde ne olduğunuzu anlayamazsınız… İşte ben de ne olduğumu anlayamadım…Üzüldüm, üzüldüm ve bir an gözlerim doldu ama ona da hiç hissettirmemeye çalıştım…

Bana verdiği son bilgi Ramazan ayında, bayramda kendisine verilen zekat ve fitre paralarını oğlunun gelip kendisinden alması…Zaten kısıtlı bir maddi imkanı var…Ahırdan bozma evinde o kadar zor şartlarda yaşıyor ki yerine gidip evinde oturduğumda içim sızladı. Ona yardım etmekte elbette ki sınırlı imkanlara sahibim…Bir evlat düşünün bu şartlarda mağdur yaşayan annesine verilmiş hayır paralarını ondan alıp/çalıp gitsin…Ne evlatlar var…İnsan çok şaşırıyor…Yaşadıkça gördüklerimize şaşırarak ve hayatın gerçekliğini tün derinliğiyle anlayarak yaşlanıyoruz…

Sağlık Bakanımızın geçenlerde gazetelere yansıyan röportajı *işte bahsettiğim bu hastalar için bir kurtuluş olacak… Sağlık Bakanımız Mehmet Müezzinoğlu ağabeyimize teşekkürler… Bu insan hikayeleri kimbilir ülkemizin çeşitli il ve ilçelerinde daha ne kadar çoktur… Ben benim nüfusuma bağlı olanları görebiliyorum. Onlar tüm Türkiye’de bu durumda yüzlerce insan olduğunu görmeseler hiç böyle bir projeyi hayata geçirirler mi? Sebep olanlardan Allah razı olsun… Hakikaten bu hastalara hastanelerimizde gerektiği gibi tedavi uygulanmalı ve en azından üç beş gün yatırılarak iyice rahatlamaları sağlanmalı…Bir gün yatırarak hastayı hemen ertesi gün çıkarmak çok sağlıklı bir yaklaşım olmasa gerek…

Neyse fazla uzatmayayım… Aile Hekimliği insanlarla kurulan diyaloğun kalitesinin yükselmesinde çok büyük paya sahip … Hizmet etmede klas ve öncü bir iş… Hem hekimler hem de insanlar için doyum verici… Aile Hekimleri büyük çoğunlukla işlerini severek yapıyorlar… Sevemeyenlerin ve ideolojik düşünmeyenlerin hekimlik sanatıyla uzaktan yakından alakaları olamaz… Onlar maalesef uzun yıllar sadece bürokratik makamlarda çalışan hekimler gibi bu işe yanlışlıkla girmişlerdir… Her mesleğin içinde bu mesleğe yanlışlıkla girenlerin olması da son derece doğaldır…

*http://www.sabah.com.tr/Gundem/2013/09/23/cat-kapi-ziyaretten-bin-araclik-hizmet

Dr. Recai Yahyaoğlu
http://dryahyaoglu.blogspot.com/