SKOLYOZ NEDİR ?

Omurga deformiteleri başlıca üçe ayrılmaktadır. Koronal planda skolyoz, sagital planda kifoz ve lordoz, her iki planda ise kifo-skolyoz veya lordo-skolyoz olarak tanımlanabilir. Skolyoz ve kifoz en sık görülen deformitelerdir.
İdiyopatik % 80
Non-idiyopatik % 20


İDİYOPATİK SKOLYOZ


• İnfantil (0-4yaş)

• Juvenil (4-9 yaş)

• Adolesan (9-16, 18 yaş)

• Adult (18 yaş ve üzeri)

İdiyopatik skolyoz en sık görülen formudur ve kalıtsal bir nedeni olabileceği düşünülmektedir. En sık olarak genç kızlarda, ergenlik çağının hızlı büyüme döneminde ortaya çıkar. Muayene sırasında, bir omuzun diğerinden daha yukarıda olduğunun farkedilmesi durumunda skolyoz olabileceği düşünülebilir. Şu anda Amerika Birleşik Devletleri´´nde, ortaokul ve lise öğrencilerine skolyoz taraması rutin olarak yapılmaktadır ve bu sayede birçok skolyozlu gence erken tanı konabilmekte ve vakit kaybedilmeden tedaviye başlanabilmektedir.


Uzun süre oturma veya ayakta durma sonucunda omurgada yorulma olabilir. Omurga yana doğru eğildikçe, dengeyi koruyabilmek amacıyla, ters yöne doğru ikinci bir eğrilik oluşabilir. Omurgadaki ilk eğrilik ne kadar büyük ise, büyüme tamamlandıktan sonra durumun daha da ilerlemesi olasılığı o kadar fazladır. Aşırı skolyoz (omurgada 60 dereceden daha fazla eğrilik) solunum problemlerine neden olabilir.

Fizik muayene sırasında, hasta öne doğru eğildiğinde eğrilik daha belirgin gözükür. Farklı pozisyonlarda omurga röntgenleri ve skolyozometre ölçümleri, skolyozun miktarını belirleyebilmek için yapılabilecek testlerdir. Tedavi, eğriliğin miktarına ve kemik büyümesinin hangi aşamada olduğuna göre belirlenir. Birçok skolyozun (30 dereceden az olanlar) tedavisine gerek yoktur, fakat 6 aylık aralarla izlenmesi gerekir. Tedavi, erken başlandığı ölçüde başarılı olur.

Hafif, yani 30 dereceden az eğriliklerde, gövde kaslarını kuvvetlendirici egzersizler, eğriliğin artmasını önlemede yeterli olabilir. Milwaukee kuşağı adı verilen bir kuşağın kullanılması da skolyozun ilerlemesinin önlenmesinde etkilidir, ancak çok uzun süre kullanımı gerekir. Bu kuşak ile omurga asimetrik basınçlara karşı desteklenir ve kuşak, hasta büyüdükçe, vücuda uyum sağlıyacak şekilde modifiye edilebilir. Kuşağın, geç ergenlik döneminde, kemik büyümesi durana kadar kullanılması gerekir. 30 ila 50 derece arsındaki omurga eğrilikleri, kuşak kullanımı ve egzersizler ile kontrol altında tutulabilir. 40 derece veya üzerindeki skolyozlarda, eğrilik kemik büyümesi durduktan sonra da artmaya devam edebileceği için, genelde ameliyat ile düzeltme gerekir (Şekil 1).

B.NONİDİYOPATİK SKOLYOZ

1-Konjenital skolyoz. Vertebral (Örn. Hemivertebra) veya ekstravertebral (Örn. Kosta füzyonları) orijinli olabilir.

2-Nöromüsküler skolyoz. Nöropatik (Örn. poliomyelitis, serebral paralizi) veya myopatik (Örn. Progressif müsküler distrofi) olabilir.

3-Nörofibromatozis

4-Mezanşimal hastalıklar. Marfan sendromu , romatoid artrit ,Schuermann hastalığı gibi.

5-Post-travmatik deformiteler. Kırık veya kırıklı çıkık sekeli yada yanık sekeli gibi.

Şekil: Hastanın skolyoz sebebiyle yapılan cerrahi sonrasındaki filmi (Posterior füzyon ve enstrumentasyon).