Kırklareli'nin Babaeski ilçesinde yaşayan 27 yaşındaki Emine Ökhaş'ın hikayesi, bir annenin sevgisinin ve fedakarlığının gücünü yansıtıyor - Görme engelli Emine Ökhaş, annesinin fedakarlıklarıyla hayata tutunuyor - Anne Özhaş: - "Ben onu hiç bir zaman kısıtlamadım, 'evde otur' demedim, 'görmüyorsun' demedim. Ben kızımla kol kola girerim çarşıda, pazarda gezerim, kafede kahve içerim. Kızım da bana görmediğini hissettirmiyor"

Anne Nilüfer Ökhaş (56) Emine'nin görme engelli olduğunu 6 aylıkken fark etti.

Bu zorlu süreçte birçok sağlık kuruluşuna başvuran ancak olumlu bir cevap alamayan Nilüfer Ökhaş, kendi gücü ve sevgisiyle kızının hep yanında oldu. Ancak zorluklar burada bitmedi, Emine 6 yaşındayken babasını bir trafik kazasında kaybetti.

Yaşamları daha da zorlaşan anne ve kızı birbirlerine sarılarak zorlukları aştı.

Anne Nilüfer Ökhaş, kızının yaşam kalitesini artırmak için İstanbul'da rehabilitasyon merkezlerine başvurdu ve onun eğitimine destek oldu. Özhaş, kızının eğitimi için çabalayarak Emine'nin Kırklareli Üniversitesi Babaeski Meslek Yüksekokulu Çağrı Merkezi Hizmetleri Programını tamamlamasında yardımcı oldu.

Annenin sevgi dolu kollarında büyüyen Emine, kendi ayakları üzerinde durmayı öğrendi.

Anne Nilüfer Ökhaş, Emine'ye sadece anne değil, aynı zamanda bir arkadaş oldu. Onun için hiçbir zaman "yapamazsın" demedi, aksine ona her zaman güvendi ve destek oldu.

- "Ben onun can yoldaşı oldum"

Nilüfer Ökhaş, AA muhabirine, eşinin ölümünün ardından çok zor süreçler geçirdiklerini söyledi.

Kızına hem annelik hem babalık yapmaya çalıştığını belirten Ökhaş, kızı ile tüm zorluklara rağmen mutlu bir yaşam sürdüklerini ifade etti.

Kızının tüm ihtiyaçlarını karşıladığını anlatan Ökhaş, "Hep beraberiz. Ömrüm yettiğince de beraber olacağım, ben onlar için varım. Tek başıma yoku var ettim, doktorlara götürdüm getirdim, eli, ayağı, gözü oldum. Her ihtiyacını karşıladım. Eğitimlerinin ardından şimdi tüm ihtiyaçlarını kendisi karşılayabiliyor. Ben onun can yoldaşı oldum. Sadece ben ona değil o da bana can yoldaşı oldu." diye konuştu.

Ökhaş, devlet desteği ile yaşamlarını sürdürdüklerini kaydetti.

Kızıyla gurur duyduğunu söyleyen Ökhaş, "Kızım artık tek başına Ankara'ya İstanbul'a gelip gidebiliyor. Ben her şeyi öğrettim ona. Ayaklarının üstünde durabiliyor. Ben onu hiç bir zaman kısıtlamadım, 'evde otur' demedim, 'görmüyorsun' demedim. Ben kızımla kol kola girerim çarşıda, pazarda gezerim, kafede kahve içerim. Kızımda bana görmediğini hissettirmiyor. O bana çok iyi bir arkadaş. O benim her şeyim." ifadelerini kullandı.

- "Kendi ayaklarımın üstünde durabiliyorsam bunu anneme borçluyum"

Emine Ökhaş ise annesinin elinden gelen tüm desteği kendisine verdiğini belirtti.

Annesinin desteği ile tüm zorlukları aştığına dikkati çeken Ökhaş, şunları kaydetti:

"Annem hiç bir zaman bana 'sen görme engellisin, bunları yapamazsın' demedi. Aksine sen görme engellisin birilerine ihtiyacın olmamalı diyerek benimle ilgilendi. 'Sen görme engellisin mutfağa giremesin, sen iş yapamazsın’ demedi, hep bir sorumluluk verdi. Benim bugünlere gelebilmemde, tek başıma kendi ayaklarımın üstünde durabilmemde anneme borçluyum."

Ökhaş, annesinin kendisine bir annenin yanı sıra arkadaş olduğunu dile getirdi.

Annesinin desteği ile motivasyonunun hep yüksek olduğunu anlatan Ökhaş, böyle bir anneye sahip olduğu için kendisi şanslı hissettiğini sözlerine ekledi.