Asa, 21 gün süren tedaviden sonra kendisine takılan protez bacaklarla spor faaliyetlerine ve günlük yaşamına devam etti.

Barış Asa, yaptığı açıklamada, kaza sebebiyle iki bacağının diz altından koptuğunu söyledi.

Kazadan sonra olay yerinde çok kan kaybettiğini söyleyen Asa, "O esnada olay yerine ambulans gelene kadar ilk yardım müdahalesini yapan hemşire arkadaşlar hayatımı kurtardı. 

Ambulans geldiğinde bilincim açıktı. Uzuv kaybını hissetmiştim, insanlar bana söylemiyordu fakat onların soğukta saklanması gerektiğini bir sağlıkçı olarak kendilerine ilettim. 

Hastaneye doğru gittik. Ağrılı ve sancılı bir dönemdi. Daha sonra ameliyata alındım. Orada gerçeği öğrendiğimde büyük bir hüzün ve şok yaşamıştım.

Eşinin ilk günden bu yana hep yanında olduğunu vurgulayan Asa, 21 günlük hastane süreci ve belli bir istirahat döneminin ardından protez bacak kullanmaya başladığını anlattı.

Kazadan sonra sporu bırakmadığını dile getiren Asa, "Protezlerimi aldığımın ertesi günü bir spor salonuna gittim. Bazı kasları kuvvetlendirmek için fitness ağırlıklı çalışmaya başladım. 

Biraz daha kuvvetten sonra bisiklet kullanmaya başladım. Bisikletin üzerine sabitleyip antrenman yapmaya yarayan bir spor aleti aldım. Onu kurdum ve evde bisiklet çalışmalarına başladım ve zamanla güçleniyorum. 

Spordan asla vazgeçmedim hatta 24 Şubat'ta Antalya'da 61 kilometrelik etaptan oluşan bisiklet üzerine bir yarışma olacak, ona da katılacağım.

Umutsuzluğa kapılmasınlar

Asa, bu tür kazaların birçok kişinin başına geldiğini ve kazadan sonra içlerine kapandığını belirterek, şunları kaydetti:

Bu kaza beni daha da ateşledi. Kazalarda uzuvlarını kaybedenlere örnek olmak istiyorum. Onlara bir hayat ışığı olmak istiyorum. Kimse umudunu yitirmesin, bu herkesin başına gelebilecek bir durum. 

Son derece sağlıklıydım hatta espri yapıyor 100 yıl yaşayacağımı söylüyordum. Öyle bir durum spor kariyerimin zirvesindeyken başıma geldi. Hayatta illa ki bir kemiğe ihtiyacınız yok. 

Ben karbon ayaklarımla çok mutluyum. Her işi yapabiliyorsanız, hayatınızı idame ettiriyorsanız üzülmenizi gerektirecek bir konu yok.

Umutsuzluğa kapılıp evden çıkmayan hastalar olduğunu, engelli arkadaşlarımızın olduğunu biliyorum. Bu onlar için bir çözüm değil.

Yeniden kalkıp hayata sımsıkı sarılıp, hep kendilerini bir adım ileri atmaları lazım. Umutsuzluğa kapılmasınlar.

Araç sürücülerin empati yapmasını istiyorum

Protez aşamasına geçene kadar bir süre tekerlekli sandalye kullanmak zorunda kaldığını ve işine bu şekilde gittiğini belirten Asa, "Tek başıma engelli rampalarını kullanmam mümkün değil. 

Rampalar o kadar düzensiz yapılmış ki en ufak bir kuvvette bile aracın önü kalkıyor ve düşme tehlikesi atlatıyorum. Ben sağlıklı ve genç birisiyken bunları yaşıyorum. Daha yaşlı engellileri düşünün.

Asa, engelli rampalarının genelde çok yetersiz olduğunu vurgulayarak, "Bunu tasarlayan mühendisler kesinlikle tekerlekli sandalyeye oturup çıksınlar. Bakalım çıkabilecekler mi? Bir de araç sürücüleri yayalara ve engellilere karşı çok saygısızlar. 

Yaya geçidinde bile tekerlekli sandalyeyle geçmeye çalışırken üzerinize sürüp kornayla bizi tahrik edebiliyorlar. Araç sürücülerinin empati yapmasını istiyorum. 

Herkesin engelli birey olabileceğini, bunun herkesin başına gelebileceğini, daha duyarlı olmalarını ve onlara yardımcı olmalarını rica ediyorum.