ABD'DE HEKİMLER MUAYENEHANELERİ KAPATIP HASTANEDE ÇALIŞIYOR

Honesdale-Pensilvanya / Ailenin üçüncü nesildir hekimi olan Dr. Kate Dewar, ihtisas süresinin bitiminde büyükbabasından babasına, sonra da kendisine kalan küçük ilçe muayenehanesini işletmek istemediğini, iki saat uzaklıktaki bir hastanenin acil servisinde maaşlı personel olarak çalışmak istediğini belirterek, “Babam eve gelmek için gerçekten gayret gösterirdi, ama iş hep aradaydı” diyor. İkizlerini babası kadar çok çalışarak büyütemeyeceğini, bu nedenle düzenli iş saatleri olan maaşlı çalışmayı tercih ettiğini ve dedesi ve babasının yıllardır uğraştığı aynı hastalar ve hastalıklar üzerinde çalışmak istemediğini de söylüyor.

NewYork Times’ta yer alan habere göre Dr. Dewar’ın hissettiklerindeki değişim aslında, Amerikalı hastaların aldığı tıbbi bakımdaki önemli değişikliğin bir simgesi. On yıllar boyunca tıbbi hizmet, ağırlıklı olarak serbest muayenehaneleri olan, gece gündüz çalışan, iyi geliri olan ancak ailelerini nadir gören müstakil doktorların hakimiyetindeydi. Dr. Dewar da bir girişimci olmak yerine, büyük bir şirketin haftada 36 saat çalışanı olmayı tercih ediyor, dedesi ve babasının çalışma saatlerinin neredeyse yarısı.

2008 yılında Federal Sağlık ve İnsani Hizmetler Bürosunun yayınladığı rapora göre gerçekten de acil ve yoğun bakım doktorları diğer uzmanlıklardan daha az süre çalışıyor.

Dr. Dewar’ın kararı kültürel değişimin ekonomideki değişikliklere paralel olarak, tıbbın değer sistemini nasıl değiştirdiğinin de bir göstergesi. Genç doktorların pek çoğu Dr. Dewar gibi maaşlı işlere giriyor, daha az saat çalışıyor, sıklıkla “part-time” çalışıyor, hatta uzmanlık alanlarını ailelerini düşünerek tercih ediyor. Bir zamanlar geceleri ve hafta sonları doktorları hastalarına ve muayenehanelerine çağıran çağrı cihazları ve cep telefonları artık bir kenara bırakılıyor. Tıp ferdi bir spordan takım oyununa dönüyor. Doktorlar için bu değişim kişisel hayatları üzerinde daha fazla kontrol gücü anlamına gelirken, mesleki uygulamalarında daha az kontrol gücü anlamına geliyor. Hastalar için de bakım daha az kişisel, fakat çalışmaların işaret ettiğine göre daha faydalı.

Dr. Kate Dewar’ın babası ise üç nesildir takip ettiği aileler olduğunu belirterek, kızının bu duyguyu hiç bilmeyeceğini ifade ediyor. Dr. Kate Dewar ise diyabet ve yüksek kolesterol gibi kronik durumların tedavisinin kendisine o kadar ilgi çekici gelmediğini, sürekli yeni stimülus ihtiyacında olduğunu belirtiyor. Bu tutum doktorlar ve hastaları arasında açılan mesafenin bir parçası.

Babası ve büyükbabası da Dr.Kate Dewar gibi aile hekimi.

Eskiden doktorlar saygıdeğerdi
Doktorlar eskiden çok saygıdeğerdi, ancak araya giren pek çok şey, sigortacılar, avukatlar, internet, artan hasta ihtiyaç ve beklentileri hastaların doktorları artık değişik algılamasına neden oldu. Genç doktorlar artık hastalarının çağrısı altında olmanın kişisel fiyatının yüksek olduğunu değerlendiriyor ve doktor ekiplerinin daha yüksek sağlık hizmeti verebileceklerini söylüyorlar. Daha çok şirketleşme eğilimindeler, daha az girişimciler ve ailelerine daha çok vakit ayırmak istiyorlar.

En meşhur doktor istihdam firmalarından olan Merritt Hawkins geçtiğimiz yıl dolan pozisyonların yüzde 51’inin hastaneler için olduğunu, bu rakamın sekiz yıl önce sadece yüzde 14 olduğunu belirtiyor. Hatta özel muayenehanelerde sağlanan pozisyonların bir kısmının da hastanelerden gelir garantili pozisyonlar olduğunu belirtiyor. Aynı şirketin genç doktorlar arasında yaptığı araştırmaya göre yalnız çalışmayı isteyen doktorların oranı sadece yüzde 1. Birçok genç doktor çağırılmasını gerektiren işleri kabul etmeyeceğini de belirtmiş.

Ülkedeki hastanelerin neredeyse tamamı tıbbi personelini önemli ölçüde arttırmış durumda. Örneğin; Dr. Kate Dewar’ın çalışmaya başladığı hastane yedi yıl içinde doktor sayısını 100’den 500’e çıkarmış durumda.

Medimagazin